Nadat Marja Quak alleen was komen te staan, leek het haar leuk om – net als haar ouders vroeger - een busreis te maken. Jarenlang vroeg ze de brochures van Bolderman aan. Maar daadwerkelijk boeken? Dat durfde ze toch niet aan. ‘Omdat ik alleen was, vond ik het toch steeds een te grote stap.’
Eerste busreis:
Na een peptalk van een vriendin, trok Marja acht jaar later toch de stoute schoenen aan. ‘Ik boekte een busreis naar Oostenrijk. Dat was heel spannend, want hoe gaat zoiets? Maar ik vond het vanaf dag één heel leuk. In de bus zat iedereen mee te neuriën met de Nederlandse liedjes die de chauffeur had opgezet. Ik liep naar voren en vroeg hem of het goed was als we zouden gaan zingen. Hij zette de radio wat harder en toen hebben we heerlijk met z’n allen Willeke Alberti-achtige nummers gezongen. Dat zijn heel waardevolle herinneringen.’
Het geheim van alleenreizen
Tijdens die eerste reis kreeg Marja contact met een 83-jarige reisgenoot, die haar het ‘geheim’ van het alleenreizen leerde. ‘Deze mevrouw maakte al twintig jaar soortgelijke reizen en zei: “Marja, jij gaat het wel trekken in je uppie. Je weet precies wanneer je je open moet stellen en wanneer je je terug moet trekken. Dat is heel belangrijk, want het succes van de reis ligt altijd bij jezelf en nooit bij de ander.”’
Inmiddels heeft Marja al meerdere busreizen gemaakt, waarbij ze die zin altijd in haar achterhoofd heeft. ‘Het is aan mij om te vragen of ik bij een groepje mag komen zitten. Niet aan de ander. Ik heb overigens nog nooit een ‘nee’ gehoord. Iedereen staat open voor contact: anders ga je niet met een groepsreis mee. Vaak gaat het trouwens vanzelf. Dan kom je tijdens een excursie een groepsgenoot tegen en drink je samen even ergens koffie of loop je een stukje met elkaar op.’
Niets moet
Maar niets moet, en dat vindt Marja heel belangrijk. ‘Ik ben ook ooit op een singles-reis geweest. Daar was iedereen naarstig op zoek naar nieuwe contacten. Dat was niets voor mij. Ik vind het veel fijner om zelf te kunnen bepalen wanneer ik wel of geen contact wil.’ In een bus van veertig tot vijftig man zit er volgens Marja altijd wel iemand tussen met wie het klikt. ‘Soms ontstaan er zelfs heel diepgaande gesprekken met mensen die je pas net kent. Voor de oudere reizigers, die in het dagelijks leven misschien weinig aansluiting hebben, is het denk ik ook fijn om tijdens zo’n busreis weer een beetje hun ei kwijt te kunnen.’
Blij met Bolderman
Marja blijft voorlopig busreizen met Bolderman maken. ‘Je stapt op en je hoeft niets meer te doen: alles is geregeld. De chauffeurs zijn altijd vrolijk en de prijs-kwaliteitverhouding vind ik heel goed. Als iets bevalt, moet je het niet veranderen: daarin ben ik heel ouderwets. Dus zodra ik thuiskom, pak ik de brochure er weer bij en denk ik: welke reis zal ik nu weer gaan maken?’
Lees ook: Als koppel op busreis – Hoe is dat?
